Τα Γαστερόποδα αποτελούν μια από τις τάξεις του φύλλου Μαλάκια και στην παρούσα μελέτη αναφέρονται χερσαίοι αντιπρόσωποι τους, τα κοινώς ονομαζόμενα σαλιγκάρια. Φέρουν κέλυφος, χωρίς να παραλείπονται και οι λίμακες (γυμνοσάλιαγκες).
Είναι κυρίως φυτοφάγα, τρεφόμενα με φυτά, σηπόμενη φυτική ύλη, ενώ συχνά προκαλούν εκτεταμένες καταστροφές σε καλλιέργειες.
Η επίδραση του ασβεστίου στα χερσαία μαλάκια είναι πρωταρχικής σημασίας. Είναι γενικώς αποδεκτό και αποδεδειγμένο από όλες τις έρευνες που έχουν γίνει και αφορούν τα μαλάκια ότι στα ασβεστούχα εδάφη πάντοτε η μαλακοπανίδα είναι πιο πλούσια ποσοτικά και ποιοτικά σε σχέση με τα υπόλοιπα μη ασβεστούχα. Επίσης πλούσια μαλακοπανίδα υπάρχει και σε περιοχές χωρίς ασβεστούχα πετρώματα που όμως είναι εμπλουτισμένες με Ca από τον άνθρωπο εξ αιτίας κτισμάτων, καλλιεργειών και άλλων ενεργειών (Μυλωνάς, 1982). Ανάμεσα στα ασβεστούχα εδάφη, τα καλύτερα είναι αυτά που έχουν πολλές πέτρες και βράχια, καθώς και πλούσιο χώμα (Lozek, 1962). Πυκνοί βράχοι και πέτρες συγκρατούν την υγρασία και προσφέρουν καταφύγιο στα σαλιγκάρια. Το κλίμα είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες που επιδρούν στην εξάπλωση των σαλιγκαριών. Επιδρά έμμεσα μεταβάλλοντας το περιβάλλον τους, ενώ άμεσα επιδρώντας στις βασικές λειτουργίες τους, μεταβάλλοντας τον κύκλο της ζωής τους.