H σφήκα είναι υμενόπτερο (Hymenoptera), απόκριτο (Apocrita) και κεντροφόρο. Οι σφήκες έχουν ελάχιστο τρίχωμα και είναι πολύ έντονα χρωματισμένες. Η σφήκα, σε αντίθεση με την μέλισσα, επιβιώνει μετά από ένα τσίμπημα.
Κάνουν κι αυτές κοινωνίες αλλά κατά πολύ μικρότερες. Οι φωλιές τους σχηματίζονται από ενωμένα εξάγωνα κελιά, είναι γκρίζες και θυμίζουν χαρτόνι.
Χτίζουν τη φωλιά τους σε απρόβλεπτες θέσεις, συνήθως σε δέντρα, ρωγμές και ανοίγματα κτισμάτων όπου η είσοδός τους μπορεί να είναι πολύ μικρή, πολλές φορές μη αντιληπτή από τον άνθρωπο, ανάλογα με το είδος των σφηκών. Δεν είναι απαραίτητα επιθετικά έντομα, αλλά επειδή οι επαφές τους με τον άνθρωπο είναι συχνές, τα τσιμπήματα είναι κι αυτά πιο συχνά, κάτι που κατατάσσει την σφήκα στα ανεπιθύμητα έντομα, των κατοικημένων χώρων.
Οι εργάτριες σε αυτά τα δύο είδη του γένους Vespula μοιάζουν αρκετά και ο διαχωρισμός τους δεν είναι απαραίτητος αναφορικά με την καταπολέμηση. Υπάρχουν και άλλα 2 είδη σφηκών που χαρακτηρίζονται επιθετικότερα για το ανθρώπινο περιβάλλον όπως οι Σερσένια, ή Σκούρκοι του γένους Vespa.
Οι σφήκες μπορεί να δημιουργήσουν έντονη όχληση στον άνθρωπο επιφέροντας πολλαπλά τσιμπήματα με το κεντρί τους. Αν παρατηρήσετε δραστηριότητα σφηκών σε σμήνος να είστε πολύ προσεκτικοί γιατί το τσίμπημα της σφήκας συνοδεύεται με έκκριση δηλητηρίου που μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση.
Ο βιολογικός κύκλος των εντόμων ουσιαστικά ξεκινά την άνοιξη, όταν η βασίλισσα ξεκινάει την κατασκευή της φωλιάς και εναποθέτει τα πρώτα αυγά. Μια φωλιά μπορεί να έχει μέχρι και 1000 ακμαία άτομα. Οι πρώτες εργάτριες εκκολάπτονται μερικές εβδομάδες αργότερα. Το καλοκαίρι οι εργάτριες συνεχίζουν την κατασκευή της φωλιάς και η βασίλισσα συνεχίζει να εναποθέτει νέα αυγά (15.000-30.000). Το φθινόπωρο γίνεται το ζευγάρωμα των νέων βασιλισσών και οι βασίλισσες διαχειμάζουν σε προστατευόμενες θέσεις. Η υπόλοιπη κοινωνία των σφηκών πεθαίνει. Οι παλιές φωλιές δεν επαναχρησιμοποιούνται.
Πριν από την καταπολέμηση της αποικίας, θα πρέπει να γίνει προσεκτική επιθεώρηση του χώρου για των εντοπισμό τους. Η αντιμετώπιση των αποικιών της σφήκας γίνεται μέσω στοχευμένων ψεκασμών, με τα κατάλληλα σκευάσματα, καθώς και με τοποθέτηση ειδικών δολωματικών σταθμών, όταν το πρόβλημα είναι σε μεγάλη έξαρση.
